Cuenca en mijn eerste stagedag!

Donderdag, 29-01-2015, arriveerde mijn tweede huisgenootje, Cheyenne, samen met haar vriend, Tim. Ik was net heel charmant mijn mond aan het volproppen met geroosterd brood met chocoladepasta toen ze opeens in de kamer stonden. Met het regelen was er tussen ‘Stage in Spanje’ en Cheyenne nogal wat fout gegaan, wat resulteerde in wat haastig gewas en wat andere moeilijkheden, maar uiteindelijk is alles goed gekomen en heb ik nu gezellig wat vrouwelijk gezelschap!

Met Cheyenne en Tim ben ik ’s middags de stad in gegaan. Wat we alleen niet wisten, is dat ze hier ouderwets alle winkels tussen twee en vier nog steeds dichtgooien, dus dat was nog wel even raar. We zijn toen maar oer-Hollands iets wezen eten bij de Burger King en daarna hebben we een simkaart gekocht bij de Vodafone. Yes! Internet! Heerlijk joh, ik geniet er van. Kan ik eindelijk met Google maps mijn weg vinden in deze enorm grote stad. Donderdagavond ben ik mijn ticket voor Cuenca gaan ophalen bij een meisje die Silivia heet en in de organisatie van Happy Erasmus Valencia zit. Deze organisatie organiseert het hele jaar door leuke trips, feesten en diners voor alle buitenlandse studenten in Valencia. Erg leuk! Zij nodigde me ook gelijk uit voor het afscheidsfeest op vrijdagavond van de studenten die nu weer weg gaan. Daarna heb ik samen met Cheyenne en Tim lekker gegeten (om 10 uur, zoals de echte Spanjaarden het doen. Ik begin er steeds meer aan te wennen. Ik eet nu echt nooit voor half 9/9 uur) en toen hup! naar bed. Je wordt echt moe van al die nieuwe indrukken!

Op vrijdag, 30-01-2015, had ik om half 11 een afspraak bij mijn stage. ’s Morgens ben ik daar naar toe gegaan en heb ik mijn stagebegeleider ontmoet en kreeg ik een korte rondleiding door het gebouw. Echt een mooi pand! Heel licht, met van die grote, hoge Spaanse ramen. Vervolgens ben ik via een omweg weer naar huis gelopen. Heerlijk joh, die zon! Op sommige dagen is het nog echt wel frisjes, maar op andere momenten kan je zonder jas lopen. Toch heb ik wel te weinig warme kleren mee, heb ik helaas gemerkt. Waarschijnlijk is dat ook de reden waarom ik zo verkouden ben als maar kan, maar ik mag niet klagen als ik alle verhalen uit Nederland mag geloven.

Vrijdag ben ik ook voor de eerste keer wezen stappen. Zoals ik al zei had Silvia mij uitgenodigd voor een feestje en ik heb Mery mee gevraagd. Ik besloot met de metro te gaan, maar die stopt in Valencia nogal vroeg met rijden, vooral als je bedenkt dat iedereen om een uur of 10/half 11 pas klaar is met eten. Ik had dus het geluk dat ik halverwege mijn reis niet meer verder kon, omdat bij mijn overstap de aansluiting niet meer reed, dus moest ik om half 12 ’s avonds de halve stad doorslenteren. Ondanks het tijdstip voel ik me erg veilig in Valencia. Er rijden overal taxi’s, de straten zijn goed verlicht en wat ik tot nu toe heb gezien is er altijd wel iemand op straat.

Het stappen was erg gezellig en Mery leerde me ‘¿Quieres algo para beber?’ (‘Wil je wat drinken?’), maar als je dat op te veel mensen oefent, dan wordt het uiteindelijk wel een duur avondje! ’s Avonds met de taxi naar huis toe en toen ik op zaterdag, 31-01-2015, wakker werd en in mijn pyjama de woonkamer binnen kwam huppelen, zat daar huisgenoot nummer drie! David heet hij. Ik kan wel goede indrukken maken, dat merk ik al. ’s Middags zijn we met z’n vijven (alle huisgenoten en Tim) naar de stad vertrokken, maar toen we daar aankwamen zijn we opgesplitst. Ik ben met Cheyenne en Tim ergens wat wezen eten en om een uur of zes heb ik nog even een biertje gedaan met Leon en David, omdat Cheyenne en Tim natuurlijk ook wat tijd alleen wilde!
’s Avonds wilde we met z’n allen uit eten, maar voordat iedereen klaar was om weg te gaan, was het kwart voor 10. Hoewel ik het erg jammer vond, heb ik toen besloten thuis te blijven want de volgende dag stond Cuenca op de planning!

Zondag, 1-2-2015, ging de wekker dus al extreem vroeg (kwart voor 5), want de bus zou om zeven uur vertrekken. Toen mijn huisgenoten terug kwamen van het stappen, ging bij mij de wekker. Moet je na gaan. Zenuwachtig als ik was had ik voor kwart over 6 een taxi besteld (in het Spaans, ja ja), maar dat doe ik ook nooit weer want de teller begon op €6. Cuenca zelf was erg mooi, al was het me compleet ontschoten dat het in het binnenland natuurlijk een stuk kouder is dan aan de kust! Gelukkig had ik de dag ervoor nog wel even een jas gekocht, want dat vond ik wel nodig en dat heeft me echt gered. Het was geen dikke jas, maar het hield de kou in ieder geval wel een beetje tegen! Volgens het weerbericht was de gevoelstemperatuur –10 graden Celsius, en ik had alleen een T-shirt en een zomerjas aan. Daarom moet ik me ook verontschuldigen voor de foto’s! Ik had liever mijn handen in mijn zakken dan om mijn toestel, dus ik ben bang dat ze niet zo goed gelukt zijn als had gekund.

De reis naar Cuenca duurde een uur of drie en ik zat naast een Italiaan genaamd Paolo. Gezellig mee gekletst, een beetje geslapen, en vervolgens kwamen we aan bij ‘La Ciudad Encantada de Cuenca’. Dit waren allemaal rotsen die door erosie in allemaal rare vormen waren gemaakt, zoals je op de foto’s kan zien.
Daarna om één uur in de bus door naar Cuenca, waar we om een uur of twee aankwamen. Snel een hapje gegeten en om half vier werden we opgewacht door een gids. Volgens mij was hij heel leuk en heel informatief, maar hij sprak Spaans (snel Spaans, zoals iedereen hier) dus ik heb er niets van kunnen volgen.

Om zeven uur weer met de bus terug, daar nog met een groepje Portugezen en andere Italianen even bij de Burger King gezeten, en afgesproken dat ik ze morgen weer zou zien bij het wekelijke Erasmus buffet en toen door naar huis.

Op maandag, 2-2-2015, begon ik met mijn eerste stagedag! Eerst had ik Spaans les, van een leraar genaamd Fran. Het is een hele leuke jongen die constant lacht en ook nog eens goed les geeft. Ik heb les samen met Tanja, een vrouw van 36 uit Oekraïne. Deze les volg ik elke dag, voor 2 uurtjes. Daarna begin ik met mijn stage. Ik heb soms les van Fran en soms les van Biel (die had ik vandaag, dinsdag 3-2-2015). Ze zijn allebei erg leuk en ik heb het gevoel dat ik erg veel leer! Maandag avond ben ik nog naar dat diner geweest (gratis!) samen met Mery en heb ik nog gezellig even met de groep van de Burger King gekletst. Om 11 uur ben ik weg gegaan en in een taxi gesprongen. Wat een vage chauffeur was dat zeg! Eerst moest ik zijn CD collectie eens bekijken, daarna kreeg ik allemaal snoep en chocolade van hem en op het einde moest ik nog met hem op de foto. 't Zal wel, ik leef nog!

Mijn stage zelf is ook wel leuk. Ik loop daar elke dag naar toe; drie kwartier heen en drie kwartier terug. Tot nu toe is het natuurlijk vooral uitleg krijgen, en zo. Ik doe veel met de social media van het bedrijf en nu ben ik bezig de website en de brochure te verbeteren, omdat het Engels daar nog niet helemaal top is. Morgen heb een activiteit van stage, waar ik samen met Tanja en Eduard (de baas van 2DayLanguages) ‘horchata’ ga drinken en ‘fartons’ ga eten. Dit is beide typisch Valenciaans, dus ik ben benieuwd!

Nog een paar dingen die me zijn opgevallen in Spanje:

1. Er is ontzettend veel politie.
Ik zei ze bijna overal. Met een quad of paard in het park, of met auto’s en motoren in de stad. Vandaag zag ik ook een helikopter flink te keer gaan. Toch is het wel een beetje overdreven soms, denk ik. Laatst liep ik langs een plek waar ze dan met vier auto’s staan en met z’n zessen met één kerel aan het praten zijn. Hmm, overkill much?

2. Spanjaarden zijn klein!
Oh heerlijk joh, die kleine mensen. Toen ik vrijdag in het café was en om me heen keek was ik gewoon heerlijk normaal. Veel meiden waren nog kleiner dan mij en er waren ook genoeg mannen die net zo groot waren. Tip: zeg niet tegen een man dat ‘ie klein is. Vinden ook Spanjaarden niet leuk, heb ik gemerkt. Oeps.

3. De winkeltijden zijn vaag.
Winkeltijden in Valencia zijn van 9 tot 2 en dan van 4 tot 9. Ik ben blij dat ik dat niet hoef, want dan ben je in feite toch de hele dag met werk bezig? Ik vind het feit dat ik van 2 tot 3 pauze heb al lang. Dan heb ik liever een half uurtje minder lang pauze en ga ik een half uur eerder naar huis. Maar ja, andere cultuur. Als je er woont, dan moet je je er ook maar naar gedragen, denk ik dan!
Ik laat snel weer wat van me horen!

Liefs,

Priscilla

PS. Sorry voor de enorme lap tekst!